Sinds zijn vijftiende probeert Martin Schravesande woorden te geven aan wat zich aan hem voordoet, zich in hem roert, wat hem uit zijn evenwicht haalt en wat hem daarin terugbrengt. Hij schreef romans, verhalen en gedichten maar kwam er nooit toe die te publiceren, waar verandering in gaat komen nu zijn kinderen volwassen zijn en hij naar Groningen verhuisd is. Alleen zijn ruim 200 opgenomen liedjes zijn openbaar te beluisteren op Spotify en Youtube onder de naam Dominee Randverschijnsel. Het lijkt hem mooi om die in Groningen ten gehore te brengen, afgewisseld met gedichten.
Vorig jaar publiceerde hij een boeiend non-fictie boek over zijn werk met in het onderwijs vastgelopen pubers (De thuiszittersklas) bij uitgeverij Van Gennep.
Werk van Martin
De dichtbundel Ademtochten bevat gedichten, bijvoorbeeld het gedicht ‘Geloof’. Poëzie is voor hem vooral restverwerking, een bijproduct van het proces dat we leven noemen. Zoals mest een bijproduct is. Daar hoeven we niet geringschattend over te doen. Mest doet groeien.
‘Ei’ is een voorbeeld van een liedje. Een van zijn leerlingen maakte er jaren geleden een filmpje bij, waarmee hij het scholieren filmfestival won.
Voor zijn non-fictie publicaties over pedagogiek kun je het beste kijken op www.opengeestig.nl
maar wie verbiedt me te dromen
steelse ogen opwaarts te richten
stilste minnaar van de lucht te zijn
wie verbiedt me te dromen
