SPEL IS EEN HOUDING

Spelen heeft, net als literatuur, geen doel: het is een doel op zich. Als je er toch een doel aan zou moeten hangen, schreef Katherine Rundell in ‘Waarom je kinderboeken zou moeten lezen, zelfs al ben je oud en wijs’, laat het dan het trainen van je wonder muscle zijn: je gevoel van verwondering dat je helpt de wereld als nieuw te bekijken. Jeugdliteratuur geeft iedereen, niet alleen kinderen, nieuwe perspectieven en het onbegrensde gevoel van mogelijkheden.