A.H.J. Dautzenberg (1967) debuteerde in 2010 met Vogels met zwarte poten kun je niet vreten. Een verhalenbundel vol wonderlijke personages. Verschillende recensenten riepen het boek uit tot Debuut van het Jaar. Sinds het verschijnen van dit boek schrijft Dautzenberg gestaag door aan een veelzijdig oeuvre van romans, essays, brieven, toneelteksten, verhalen en gedichten.
Enkele voorbeelden: in 2018 verscheen in de reeks Privé-domein het dagboek Ik bestaat uit twee letters. In februari 2019 verscheen Niet het krassen van de kraai, een bundel tinnitusgedichten waarmee hij de auditieve kanker in zijn hoofd probeert te dempen.
Zijn laatste roman De vijf verscheen in maart 2024, een boek in de traditie van de grote libertijnse roman, waarin van oudsher de grenzen van ‘het toelaatbare’ worden onderzocht over vier jonge meiden die zich uitleven op het gebied van seks en geweld.
Dautzenberg onderscheidt zich door zijn maatschappelijke betrokkenheid en handelt hier ook naar. Zo richtte hij in 2013 samen met Ralf Embrechts de ‘armoedeglossy’ Quiet 500 op, een parodie op de Quote 500. Hiermee kreeg stille armoede in Nederland een gezicht. Tal van bekende Nederlanders werkten belangeloos mee aan dit Tilburgse initiatief. Voor dit initiatief won hij de Impact Award voor de armoedeglossy Quiet 500.
Tzum over De vijf:
[…]Geen enkele lezer zal ontkennen dat De vijf een pittig boek is, maar wie niet verder kijkt dan de gruwel, doet deze roman geen recht. Het is terugkerende misvatting in de receptie van Dautzenbergs werk: het geweld/experiment wordt geïnterpreteerd als thema, terwijl het eigenlijk dient als motief. Ook met De vijf is de Tilburgse schrijver niet primair uit op provocatie.
Fotograaf: Hub Dautzenberg
