We openden het festival in de Chinese tuin. Rondom de vijver, waaruit af en toe een karper zijn kop boven water stak, keek het publiek uit op een lieflijk podium in een prieeltje. Vanaf daar rolden de prachtige Kroatische woorden van Goran Čolakhodžić over het water vol waterlelies naar je toe. Niet iedereens Kroatisch zal toereikend zijn geweest, maar misschien was het daarom zo mooi. Je kon rustig genieten van klank en ritme. De gedichten van William Letford klonken door zijn Schotse tongval al net zo betoverend. Voor iedereen die het niet kon verstaan werden er ook Nederlandse vertalingen voorgelezen.
Bijzonder was ook het optreden van de Vlaamse Hans Depelchin die samen met band Breathe een muzikaal klankgesprek aanging. “Ik was echt ontroerd”, aldus één van de kijkers. Ook overvliegende ganzen waren onder de indruk en reageerden op de tonen van de blaasinstrumenten.
Verder trakteerden Maria Barnas, Frank Keizer en Marie Claus het publiek op mooie gedichten en een interessant gesprek over het maken van keuzes en recensies met literatuurrecensent Joep van Ruiten. Jelte Posthumus mocht het geheel presenteren en deed dat zoals altijd met flair en vaart.
