Merel Gietema alias Mereliskunstig (2005) is een van de jongeren die de landelijke dichtwedstrijd Doe Maar Dicht Maar van het Poëziepaleis als springplank heeft gebruikt naar een leven vol poëzie. Merel schrijft over het leven en alles wat dat met zich meebrengt. In haar teksten breekt ze, waarna ze zichzelf ook weer aan elkaar puzzelt. Het is eerlijk, oprecht en nostalgisch. Merel hoopt met diens teksten mensen een stukje minder alleen te laten voelen, of zich juist even samen alleen te laten voelen.
Leven
De rode kleur van mijn kleding
lijkt in mijn ogen feller
De aardbeien smaken
op mijn tong sterker
Mijn kat komt bij mij liggen
en spint
Mijn schulp kruipt uit mij
en dat voelt vreemd
De thermometer vol onrust staat
minder vaak op standje bloedheet
De muziek klinkt in mijn oren
nog mooier
Langzaam komen de halve manen
op mijn nagels terug
Langzaam ben ik terug
gekomen
Fotograaf: Calluna Denkers
