Jan Glas (1958) is beeldend kunstenaar, schrijver, dichter, zanger en fotograaf. Als dichter van Groningse bodem schrijft hij zowel in het Gronings als in het Nederlands. Zijn rol als dichter is dan van een observerende buitenstaander, waarbij de natuur een terugkomend thema is. Zijn meest recente bundel Een mooi verhaal (2024) toont, in haast terloopse observaties, een diep besef van eindigheid en doelloosheid.
Jan Glas (1958) is an artist, author, poet, singer and photographer. As a poet from Groningen, his work is written in both Dutch and Gronings. As a poet, he takes on the role of an observing outsider, with nature as a recurring thema. Glas’ most recent poetry collection: Een mooi verhaal (2024) shows a deep realisation of finity and aimlessness through fleeting observations.
Uit Een mooi verhaal:
Tot ziens, Logica. Ik treiter je later wel weer verder.
Voor nu is dit een willekeurig oponthoud.
In de pauze die in de schemering ontstaat
gaat op de hoge schoorsteenpijp de merel zingen.
Hij vertelt wat hij verzonnen heeft. Geen touw aan
vast te knopen. Het is het betere verhaal.
Fotograaf: Alfred Oosterman
