‘Pedagoog bij dag, poëet bij nacht. Dichter met een gebroken kompas op zak.’
Onder de naam Naaldloos maakt Anne Pennock (1999) sociaal maatschappelijke poëzie die ze verwerkt in theatrale en verhalende performances, soms begeleid door haar blauwe ukelele. Anne’s werk kenmerkt zich door een gevoel van verdwaald en verloren zijn in een onrustige samenleving en in een onrustige geest. Binnen haar poëzie en haar werkzaamheden als coach bij The Word Club nodigt Anne mensen uit om hun eigen verhalen te delen, om dichter bij elkaar te komen en samen richting te vinden. In haar huidige projecten werkt ze aan een kinderboek met als onderliggend thema neurodiversiteit, een bundel en schrijft ze poëzie op maat.
Wanneer we genaakbaar zijn
een lichaam/een geest/een hart
vinden talen die nog niet bestonden
(nog niet werden verstaan)
handen/ogen/handen/ogen
vinden patronen
verkennen identiteit, buiten comfort
Fotograaf: Michently Siliee
