Ese is teleurgesteld in de manier waarop haar school met de tijd meegaat. Kinderen die aan de onderkant presteren moeten bijles krijgen, in een speciaal op te starten setting en de “goede” leerlingen moeten op eenzelfde manier verrijkingsstof krijgen. En alles gaat ten kosten van de tijd om les te geven. Ese is daarnaast ook (mede)verantwoordelijk voor de roosters, tamelijk frustrerend. In de flashback lees hoe Ese verder in het leven staat. Ze (en daarmee eigenlijk ook de auteur) heeft een uitgesproken mening over Dood, politiek, literatuur, relaties etc. Ook haar inbreng van muziek is heerlijk. Ze luistert naar Prince en andere popmuziek. Maar ook naar Bach. Als ze tot tranen toe geroerd is als ze naar een live uitvoering kijkt en luistert bedenkt ze dat om dit muzikale uitvloeisel alleen al het geloof in God de moeite waard is. Dat, terwijl ze niet in een God gelooft. Mooie filosofie.. Het boek herbergt veel om over door te praten. Dat kan op de boekenclub in boekhandel Riemer op 22 juni van 20.00 u tot 21.30 u.