Ook voor dit academisch jaar heeft de Rijksuniversiteit Groningen weer een huisdichter aangesteld. De eer is aan Yfke Bethlehem, student Sterrenkunde. Haar eerste optreden stond gepland voor de opening van het academisch jaar, maar helaas kon ze dit vanwege een Corona-besmetting niet live bijwonen. Ze heeft daarom een dag eerder een video opgenomen waarin ze haar gedicht ‘Honger’ voordroeg (zie onderaan artikel). De jury was onder de indruk van haar gedichten: ‘Yfke is een serieuze dichter met een eigen stem: er zit duidelijk talent en diepte in haar gedichten.’ Maarten sprak een paar dagen voor de officiële start van haar huisdichterschap met Bethlehem over deze benoeming en haar liefde voor poëzie.
“Ik hoorde het nieuws op een donderdagochtend. Twee jaar eerder had ik ook werk ingezonden en ik had verwacht dat ik het niet zou worden. Nu kreeg ik een mailtje met de vraag of ik mijn telefoonnummer wilde mailen en toen bedacht ik me dat ze dat de vorige keer niet deden. Ik mailde mijn nummer en een paar minuten later kreeg ik het telefoontje. Het is fantastisch, eigenlijk heb ik er geen woorden voor. Het bubbelt omhoog en dat ken ik eigenlijk alleen van Sterrenkunde, dat je denkt ‘oh, geweldig.’ Tijdens de vakantie werkte ik aan mijn bachelorscriptie en dat was erg stressvol. Elke keer als ik aan het huisdichterschap dacht, was dat een goed momentje.”
“Voor de opening van het academisch jaar probeer ik niet nerveus te zijn. In mijn hoofd zeg ik: op dat moment lees je je gedicht voor en het maakt niet uit of het voor een persoon is of voor zevenhonderd mensen. Ik ben benieuwd wie ik er allemaal spreek en ga zien. Toen ik zeventien was, heb ik een keer voorgedragen in Steenwijk als ambassadeur van de vrijheid. Dat was tijdens de dodenherdenking en ik was ontzettend nerveus, hopelijk ben ik dat ontgroeid.”
Groeien in presenteren
Als huisdichter zal Bethlehem elke maand een gedicht schrijven voor de website van de universiteit. Naast optredens wil ze ook aandacht besteden aan spreken in het openbaar. “Als kind was ik heel slecht in presenteren. Dan was ik zo nerveus dat ik niet uit mijn woorden kwam en met trillende handen voor de klas stond. Tegelijkertijd vind ik het leuk om over dingen te praten waar ik enthousiast over ben. Daarom ben ik bij de Usva een cursus public speaking gaan volgen en improv comedy. Als minor heb ik Retorica gedaan. Ik besloot mezelf er doorheen te duwen: elke kans die ik krijg om iets te doen, grijp ik nu aan. Open dagen, een presentatie over mijn studie en dergelijke. Elke keer gaat het beter.”
Boterham met pindakaas
“Mijn eerste inzending twee jaar geleden was ook onzeker en ik besloot dat ik geen onzeker gedicht wilde insturen. Ik begon te bedenken welke associaties de universiteit bij me oproept en moest denken aan een student die tijdens de pauze een brood en pindakaas pakt en in de collegezaal een boterham smeert. Dat is volgens mij heel Nederlands. Daarna bedacht ik dat je van leren en sport ook honger krijgt en natuurlijk honger naar kennis. Halverwege het gedicht kwam het goed en viel alles op z’n plek.”
Een ander plan van Bethlehem is om het dichten naar buiten te brengen. “Tijdens corona wandelde ik veel door de stad en natuurlijk was er niks te doen. Je had toen pilaren met gedichten van kinderen en dat vond ik zo leuk. Als huisdichter vind ik dichten leuk, maar er zijn ook studenten voor wie zo’n functie een stap te ver is. Bij Sterrenkunde, een erg internationaal georiënteerde studie, merk ik dat er zoveel prachtige talen zijn. Als er nou gedichten uit al die culturen ergens fysiek komen te staan, komen er ongetwijfeld leuke gesprekken uit. Je kan er bij wijze van spreken tijdens je pauze naar kijken en iets moois ontdekken.”
Interessante mensen ontmoeten
Aangezien de benoeming geheim moest blijven kon Bethlehem er met weinig mensen over praten. Een van de weinige uitzonderingen was fotograaf Reyer Boxem die de portretfoto maakte. “Ik was verrast met hoeveel zelfvertrouwen ik op de foto sta. Daarvoor geef ik alle credits aan Reyer omdat we zo’n fijn gesprek hadden. Het was meer een uur kletsen en vijf minuten foto’s maken. Ik besefte toen ook dat ik als huisdichter allerlei interessante mensen ga tegenkomen met andere studies en van andere organisaties. Echt geweldig dat ik dat mag doen.”
“Natuurlijk weet ik niet alles en ik wil ervaren mensen vragen naar wat mogelijk is, sowieso lijkt het me heel leuk om actief te zijn en nieuwe mensen te ontmoeten. Van de feedback kan ik ook weer leren. Wat ik hoop dat het huisdichterschap me brengt? Ik heb een passie voor dichten, maar die zit meer in mijn hart. Nu voelt het of ik een nieuwe wereld instap en ik wil er iets van maken waar ik trots op kan zijn. Dat als ik terugkijk ik ben gegroeid en mijn best heb gedaan.”
Tekst: Maarten Praamstra; foto: Reyer Boxem
