“De Pijn van de wind’ is een bijzonder werk, waarin het verleden en het heden voortdurend met elkaar in dialoog zijn. De mooie en rake beelden maken de vreugde en het verlies van ballingschap schrijnend voelbaar. Dit werk is een verrijking van de Afro-Aziatische literatuur en erfenis.” – Vamba Sherif (schrijver, essayist, film- en boekrecensent).
In ‘De Pijn van de wind’ beziet de wind de loop van het leven in gedichten. Van de vroedvrouw die de vrijheid herkent in het kind, tot de schepen in de havens die ooit naar het Oosten voeren en verderf brachten. Over de heimwee van de moeder, en de dichter die verliefd wordt op een koe. Over pepers die samen een koor vormen met de groenten en de knoflook, met boven de wok de ogen van moeder die haar zoon een levensles geeft.
In de gedichten klinkt duidelijk de unieke stem van Charles Goudsmit. Van de warmte, geuren en kleuren van het Oosten, tot de sneeuw op het land in het Westen. Het zijn gedichten over het heden, het verleden en de wereld waarin de dichter leeft.