Bij de opening van het Academisch jaar droeg Laura van Meijeren (1991) haar gedicht Terug voor. De dertigjarige student Communicatie- en informatiewetenschappen is de 23e huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen en volgt Olivier van Eijk op. Ze is al jaren actief in de Groningse literaire wereld, aanvankelijk onder het pseudoniem Laura Mijnders, en betrokken bij Dichter bij het Verleden, een project dat eenzaamheid wil tegengaan en jong en oud wil verbinden.
Het bericht dat Van Meijeren zich huisdichter van de RUG mag noemen ontving ze per e-mail. Ze had het niet helemaal zien aankomen en vindt het “tof dat een oudje als ik het mag doen. Verleden jaar deed ik met Romy Dekker, een goede vriendin, een poging om als duo aangesteld te worden, maar dat ging niet door. Dit jaar is ze helaas geen student meer aan de RUG, maar ze moedigde me aan om het toch te proberen. Ze is een van de weinige mensen die ik het al verteld heb en ze ging uit haar dak.”
Doordat Van Meijeren al langer actief is als dichter was ze ook al bekend met het huisdichterschap. “Ik trad ooit samen met Daniël Dee op en zag later pas dat hij een van de eerste huisdichters was. Lilian Zielstra heb ik wel eens gesproken tijdens Dichten met oma en voor Dichter bij het Verleden. Rachel Raetzer, Esmé van den Boom en Olivier van Eijk ken ik ook. In het verleden heb ik ook al eens meegedaan aan de Science Slam en zo kwam ik al voor m’n studie in aanraking met het huisdichterschap.”
Het vraagt wel wat van je
Of haar ervaring als dichter een voordeel is weet ze niet zeker. “Aan de ene kant heb ik wel een voorsprong. Ik vind het knap dat mijn voorgangers het aandurfden om met wellicht minder ervaring te solliciteren. Het vraagt wel wat van je. Qua ervaring met optreden en voordragen heb ik een voordeel, maar om iets nieuws te doen moet je ervaring ook kunnen loslaten. Een frisse blik wil ik zeker houden en ik wil veel optreden. Ik heb er dan ook onwijs veel waardering voor dat mijn voorgangers tijdens de pandemie zichtbaar bleven.”
Onzekere dichter
Het afgelopen collegejaar volgde Van Meijeren de gastschrijvercolleges van de Vlaamse dichter en schrijver Joke van Leeuwen. Het commentaar hielp haar enorm. “Joke is streng en rechtvaardig. Als ik teveel in mijn werk wilde vertellen was ze genadeloos en ik vond het fijn om zo aangepakt te worden. Het hielp me om mijn schrijfstijl te verankeren. Mijn stijl is volgens mij wel herkenbaar. Bij een poëziewedstrijd had een jurylid mijn werk ook herkend, maar ik weet niet goed hoe ik zelf mijn werk zou typeren. De basis wil ik nog steeds verbeteren. Ik ben een hele onzekere dichter, maar dat is goed. Op Noorderzon maakte ik in het verleden deel uit van het schrijfteam en het verbaasde Joost Ramaer, die het team begeleidt, dat ik in mijn poëzie trefzekerder was dan in mijn recensies.”
Wennen aan sociaal contact
Haar gedicht Terug waarmee het Academisch jaar vandaag werd geopend gaat over het weerzien na de pandemie. “Het is stil geweest en ik merk dat ik weer moet wennen aan sociaal contact. Corona heeft volgens mij ook goede dingen gebracht, maar ook een tweedeling. Er is veel nijd en hokjes denken en we zouden juist naar elkaar moeten luisteren en onze verschillen moeten vieren.”
Na de opening van het Academisch jaar wachten er hopelijk talrijke optredens op de nieuwe huisdichter. “Mijn plannen moet ik natuurlijk nog overleggen, maar ik wil heel graag meehelpen een nieuwe Science Slam te organiseren. Daarnaast zou ik een universiteit brede poëziewedstrijd willen organiseren rondom het thema ‘diversiteit’. Een ander idee dat ik vorig jaar ook al had met Romy is het maken van een jubileumbundel waarin de eerdere huisdichters zijn opgenomen. Ik ben tenslotte de 23e huisdichter en dat het zo’n succes is mag gevierd worden.”
Maarten Praamstra
Foto: Laura van Meijeren | Reyer Boxem
