Ga naar de inhoud

Aly Freije

Aly Freije (1944) bracht haar jeugd door in de Oost-Groninger Veenkoloniën. Haar gedichten zijn beeldrijk, muzikaal en vol symboliek.  Grensganger zijn en tussen de regels het leven met verlies en het niet-gezegde bovenhalen is steeds de inzet van haar schrijven. Haar verbondenheid met het landschap en de aantasting daarvan speelt daarbij een eigen rol. In 2008 ontving zij de Duitse Freudenthal-prijs voor nieuwe Nedersaksische literatuur.

Ze debuteerde met de Groningstalige dichtbundel Wondpoeier, uitgeverij de Kleine Uil, 2009. Haar Nederlandstalige dichtbundels Door het vanggat, 2016, Een engel aan de deur, 2021 en De donkere kamer met foto’s van Annemarie van Buuren, 2023 verschenen bij uitgeverij In de Knipscheer. Haar novelle De vloeivelden in verscheen bij dezelfde uitgeverij, 2018.

Gedichten verschenen in diverse tijdschriften en twee keer in Het Liegend Konijn en in de Poëzie agenda 2024 met gedichten gekozen uit dit tijdschrift, uitgeverij Pelckmans. Verder in verzamelbundels, zoals In de kring van menselijke warmte, een ode aan Rogi Wieg, In de Knipscheer 2017 en De eerste bloemlezing van de Nederlandse poëzie, samenstelling Tsead Bruinja, Querido, 2022.

Twee keer eerder in 2009 en 2012 trad ze op bij Dichters in de Prinsentuin.

Over haar laatste bundel De donkere kamer met de foto’s van Annemarie van Buuren:

‘Eén van de krachten van deze bundel is dat de gedichten geen beschrijvingen van de foto’s zijn maar dat zij een bijzondere symbiose aangaan. Het beeld vult de woorden aan en de woorden geven ‘kleur’ aan de beelden.’ Frans August Brocatus, Vlaamse Vereniging van Letterkundigen.

Bij Literair Nederland behoorde De donkere kamer van Aly Freije en fotograaf Anne-Marie van Buuren tot de beste boeken van 2023.

In Poëzietijdschrift Awater werd De donkere kamer gekozen tot één van de drie beste bundels van 2023 door recensent Hettie Marzak.

 

in foto’s probeert ze verlangen

vast te leggen, het waaien

van boomtoppen, wuivend gras

geuren van jeneverbes

vervliegend over een onbevangen lijf

 

een dichter moet als een fotograaf

de donkere kamer in om aan het licht

te brengen, verlies een grond te geven

maar beelden eenmaal surplace gezet

tonen ook voorbijgaan aan

 

Fotograaf: Chris van Houts

 

Aly Freije