Marcelle Verberne is fotograaf van dichtbije landschappen. Vaak kijkt ze ook zonder camera en daarover schrijft zij verhalen en gedichten. Twee van haar verhalen werden recent gepubliceerd in De Revisor. Haar gedichten verschenen eerder in De Revisor en in Het Liegend Konijn.
Zij werd opgeleid tot dierenarts maar geschoold als diplomaat, keerde terug naar Nederland voor een functie tussen de schilderijen en werkte vervolgens als rechter. Al die tijd heeft zij gefotografeerd en geschreven. Zij onderzoekt nu haar eigen blik in het project ‘Kijken zonder hoofd’, een serie essays en foto’s over de betekenis van landschap. Onderdeel van dit project was een voettocht van meer dan 1000 kilometer die zij begin 2023 in Japan liep. Eerder onderzocht zij de 19e-eeuwse Japanse landschapsfotografie waarbij ze keek hoe de weergave van landschap vorm kreeg binnen het denken vanuit een nationale identiteit.
