Koen Stassijns is een Vlaamse schrijver, vertaler, bloemlezer, performer en docent literaire creatie. Hij werd geboren en groeide op in Ninove, waar zijn vader apotheker was. Zijn moeder pleegde in de jaren tachtig zelfmoord. Oorspronkelijk wilde hij naar de toneelschool, maar zijn ouders vonden dit niet passen bij een apothekerszoon en maakten zich bovendien zorgen dat het niet genoeg zou verdienen. Uiteindelijk begon hij een carrière in het bedrijfsleven waar hij jarenlang een bedrijf leidde in verkeersveiligheid.
Hij debuteerde als dichter in 1988 met Aanmaaktwijgen van een vuur, wat gevolgd werd in 1990 door De vergeethoek van de slaap. In 1993 verscheen Paard van glas. Kort hierop verliet hij het bedrijfsleven en richtte hij zich volledig op dichten en lesgeven. In 1998 startte hij de poëziereeks De mooiste van… met Ivo van Strijtem om poëzie naar een breder publiek te brengen. Met hem publiceerde hij ook Château La Passionata in 1989, met als vervolg La Passionata Grand Cru in 1998, over vriendschap, vrouwen en wijn. In 2000 publiceerde hij Zwijghout.
Naast het zelf maken van poëzie vertaalt hij ook andermans werk. Dit doet hij vanuit het Duits, Frans en Engels naar het Nederlands. Hij vertaalde zowel libretti alsook gedichten voor de Munt, de nationale opera van België. Hij vormt een vertaalduo met Geert van Istendael. Ook treedt hij regelmatig op met kunstenaars uit andere disciplines.
Na bijna twintig jaar stilte, waarin hij rustig doorschreef, verscheen in 2019 zijn bundel Hemelingen. In zijn meest recente bundel, Het huis waar alles verdwijnt (2023), neemt hij een huis als metafoor voor het leven. Hij kent vanaf zijn kindertijd een angst voor de leegte. Met deze angst gaat hij te lijf in deze bundel, maar ook met de passie en levenswil die in dit huis wonen.
Fotograaf: Rilke Stassijns
