Ingmar Heytze (1970) is schrijver en columnist. Hij is als tiener begonnen met het schrijven van poëzie. In 1989 debuteerde hij als dichter met Alleen mijn kat applaudisseert en in 2003 als prozaïst met Ik ben er voor niemand. In 2003 werd zijn gedicht Voor de liefste onbekende bekroond met de Gedichtendagprijs, in 2008 won hij de C.C.S. Crone-prijs en in 2016 de Maartenspenning.
Als columnist werkte hij onder andere voor Onze Taal, Kijk, de Volkskrant en AD Utrechts Nieuwsblad. Hij was in 1999 de huisfilosoof van het Utrechtse Centraal Museum en was de eerste stadsdichter van Utrecht (van 2009 tot 2011). Verder combineert hij op verschillende manieren poëzie met muziek. Zo is hij vanaf 2009 onderdeel van de band Asfaltfeeën en heeft hij solo of met deze groep of andere muzikanten opgetreden tijdens verschillende edities van de Nacht van de Poëzie, Lowlands, de reprise van Poëzie in Carré en meer.
In zijn meest recente bundel, Met wat geluk (2022), geeft hij een blik in zijn dagelijkse leven en beschrijft hij op een herkenbare manier zijn ervaringen met veranderingen, de coronapandemie, verlies en het kleine geluk.
Fotograaf: Linelle Deunk
