De jury zei het volgende over dit boek (zie ook het volledige juryrapport):
Koos Dijksterhuis combineert een prettig onpretentieuze, toegankelijke schrijfstijl met wetenschappelijke diepgang en grote kennis van zaken. Hij vertelt hoe hij als kind met zijn ouders mee mocht schelpen zoeken op Schiermonnikoog en hoe hij daar op zoek ging naar de magische noordkromp. Later slaan zijn liefde en fascinatie voor strandvondsten over op zijn vrouw en kinderen, en ook de lezer wordt aangestoken door zijn enthousiasme. Het boek opent met een citaat van Haruki Murakami: “Tweederde van de oppervlakte van de aardbol bestaat uit water […]. Wat voor wezens daaronder leven, daarvan weten we bijna niets.”
Dijksterhuis laat ons kennismaken met deze wezens en schrijft op aanstekelijke wijze over de wonderlijke wereld van weekdieren, inktvissen en slakken. Ogenschijnlijk alledaagse diertjes blijken vol verrassingen te zitten. Het boek bevat tal van funfacts: wie weet er bijvoorbeeld waarom in Nederland alleen de linkerhelften van schelpen aanspoelen? En verder is het alleen al een feest vanwege woorden als “druipzakpijp” en “zeggekorfslak”.
De uiteindelijke winnaar in de categorie non-fictie is geworden: Wierdenlandschap van Ben Westerink.
